إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدًّا
خدای رحمان کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده اند، محبوب همه گرداند. (سوره مریم، آیه 99)
حجت الاسلام حاج شیخ علی سلیمانی(ره)، در سال 1315 شمسی در خانواده ای متدین، با وضعیت اقتصادی
ضعیف در روستای خیارج قزوین متولد شد.
ایشان در کودکی به مکتب رفت و پنج سال تمام را با مشق و املا و درسهای مکتب گذراند.
حدودا 15 ساله بود که به منظور کار و کمک به معیشت خانواده، روستایشان را به مقصد
تهران ترک کرد.
ایشان بعد از مدتی کارگری در حرفه ی گچ کاری تبدیل به استادکاری ماهر در این حرفه شد
و در طول سال هایی که در تهران اقامت داشت در مناسبت های مختلف مذهبی، از منبری
علمای به نام تهران بهره برد و جرقه های اولیه طلبه شدنش هم در این فضا شکل گرفت.
آن مرحوم در حدود سال 1335 و در سن 20 سالگی برای تحصیل علوم دینی راهی حوزه علمیه زادگاهش
در قزوین شد و در همان ایام طلبگی نیز برای کمک به معاش خانواده مجبور بود روزهای
تعطیل و اوقات فراغتش را کار کند.
دروس مقدمات تا سطح عالیه و اصول فقه را نزد اساتید آن زمان در حوزه علمیه تلمذ کرد
و پس از سال ها طلبگی به سمت استادی حوزه علمیه نائل شد و به تدریس پرداخت.
بقیه در ادامه مطلب
